Μαρία Λουίζου
Η Μαρία Λουίζου ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε γλυπτική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και θεωρία σύνθεσης κλασικής και ηλεκτρονικής μουσικής στο Ωδείο Αθηνών.
Το σύνολο της δουλειά της αποτελείται από γλυπτικές εγκαταστάσεις μέσα στις οποίες φιλοξενούνται φωνητικές συνθέσεις που δημιουργεί η ίδια. Είναι μια οπτικοακουστική εμπειρία που υλοποιείται σε μια γλυπτική εγκατάσταση, μια μουσική σύνθεση και μια φωνητική παράσταση. Διερευνά τομείς όπως η κατοίκηση του ερμηνευτικού χώρου, ο ερμηνευτής ως ζωντανό ηχητικό κουτί, η παράδοση και η απουσία σύγχρονων μηχανισμών αντιμετώπισης της απώλειας. Παρουσιάζει επίσης σκίτσα που σαν μουσικές παρτιτούρες, αναπαράγουν τις κινήσεις των φωνών, τη θέση των ήχων στο χώρο, τις αποστάσεις των θορύβων και τις σιωπές της μουσικής.

Τα έργα που παρουσιάζονται είναι κυρίως μεγάλων διαστάσεων και είναι κατασκευασμένα από υλικά όπως χοντρό μάλλινο νήμα, βελούδινο κορδόνι, πηλό και μεταλλικό σκελετό. Η ιστορία και η οργανική ποιότητα των υλικών παίζουν πρωταρχικό ρόλο στην επιλογή και τη σύνθεση, ενώ ταυτόχρονα η χρήση τους παραπέμπει σε παραδοσιακές τέχνες και τεχνικές, καθιστώντας έτσι τα έργα της μάρτυρες μιας περασμένης εποχής. Οι μορφές, τα σχήματα και τα χρώματα των γλυπτών κάνουν αναφορές, λίγο πολύ εμφανείς, σε στοιχεία της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής όπως, σε Καρυάτιδες, Άτλαντες, προσόψεις μνημείων, διακοσμητικά στοιχεία, γείσα και ζωφόρους.

Το 2019 η δουλειά της παρουσιάστηκε στη Νέα Υόρκη, στην ετήσια έκθεση του «Tabula Rasa» που πραγματοποιείται υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Robert Wilson, καθώς και στο Πεκίνο, όπου απέσπασε το βραβείο «China Taiyuan International Youth Metal Sculpture Creations 2018». Δείγμα της δουλειάς της έχει επίσης παρουσιαστεί στο πλαίσιο της έκθεσης «Θεωρήματα» στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Αθήνα (ΕΜΣΤ), ενώ η συμμετοχή της στο «Watermill Center summer residency», χρηματοδοτήθηκε από δωρεές των συλλεκτών Cornelial Long και Franz Wassmer. Η πρώτη της ατομική έκθεση «22 °C» πραγματοποιήθηκε στη Ρώμη, στη γκαλερί Sinestetica, το 2019.
«Εξι ανάσες το λεπτό»

Μια ιδιαίτερη γλυπτική εγκατάσταση της Λουίζου είναι οι «Έξι ανάσες το λεπτό» που συνδυάζεται με μια φωνητική performance. Βλέπουμε τρεις πήλινες κατασκευές μεγάλης κλίμακας, που μέσα τους βρίσκονται τρεις ερμηνεύτριες-performes που λειτουργούν ως ηχεία για τη σύνθεση που έχει δημιουργήσει η ίδια η Μαρία Λουίζου. Κάθε γλυπτό έχει διαφορετικό σχήμα και λειτουργεί σαν ανθρώπινο ηχείο. Και τα τρία μαζί δημιουργούν έναν οπερετικό χώρο φωνών, μια σκηνή για γυναικείες φωνές… Ο βασικός πρωταγωνιστής στην έρευνα της είναι η εικόνα – φωνή και το βασικό της μέλημα φαίνεται να είναι το πως αυτή κατοικείται, εκπέμπεται και αλληλοεπιδρά με το κοινό – το πως δηλαδή οι τρεις φωνές που βγαίνουν από τα γλυπτά της, φωνές απόκοσμες και αιθέριες, μπορούν να συναντήσουν ή ακόμα και να γεννήσουν, άλλες φωνές και άλλες εικόνες.