Jeff Koons

Jeff Koons

Γεννήθηκε το 1955 στο Γιορκ της Πενσυλβάνια. Ο πατέρας του ήταν έμπορος επίπλων και διακοσμητής εσωτερικών χώρων και όπως λέει ο ίδιος: «Ο μπαμπάς μου δίδαξε αισθητική. Αυτό δεν σημαίνει ότι μου έκανε μαθήματα ιστορίας της τέχνης. Μου επισήμανε όμως, πως τα διαφορετικά χρώματα και οι υφές μπορούν να επηρεάζουν τον τρόπο αντίληψης και αίσθησης».

Σπούδασε ζωγραφική στο Maryland Institute College of Art της Βαλτιμόρης και στο School of the Art Institute του Σικάγο ενώ τα πρώτα χρόνια έκανε διάφορες δουλειές, παράλληλα ωστόσο με την προσπάθειά του να δημιουργήσει τέχνη. Από τα πρώτα του έργα ήταν το 1978 τα λεγόμενα «Φουσκωτά», λουλούδια και ένα κουνέλι από μπαλόνια σε διάφορα ύψη και χρώματα. Επίσης οι σκούπες Hoover, τοποθετημένες μέσα σε φωτιζόμενα διαφανή κουτιά. Πρόκειται για τα έργα που παρουσίασε για πρώτη φορά στο New Museum της Νέας Υόρκης το 1980.

Με την τυπική φωτεινή παλέτα χρωμάτων του και την αγάπη του για κιτς θέματα όπως τα ζωάκια με μπαλόνια, ο Τζεφ Κουνς χαρακτηρίζεται συχνά ως καλλιτέχνης post-pop. Χρησιμοποιεί συχνά εμπνεύσεις από παιδικά παιχνίδια και εργάζεται σε διάφορα μέσα, όπως μεταλλική γλυπτική, ζωγραφική, φουσκωτή τέχνη και γλυπτά ζωντανών λουλουδιών. Ένα από τα πιο γνωστά κομμάτια του είναι το τεράστιο «Puppy», φτιαγμένο από ζωντανά φυτά σε ατσάλινο πλαίσιο και ύψος 43 μέτρων.

Σκύλοι, κουνέλια και τουλίπες ως μπαλόνια, ηλεκτρικές σκούπες από πλέξι- γκλας, μπάλες του μπάσκετ σε προθήκες, οι άσεμνες πόζες της πρώην συζύγου του πορνοστάρ Τσιτσιολίνα, αλλά και ο πορσελάνινος Μάικλ Τζάκσον, ο ηθοποιός Buster  Keaton, οι φιγούρες Hulk και οι αιρετικές παρωδίες της αρχαιότητας τον έκαναν αναγνωρίσιμο.

Το 1991 το έργο του Κουνς δέχτηκε σοβαρή κριτική, όταν παρουσίασε μια σειρά από σεξουαλικούς πίνακες και γλυπτά που παρουσίαζαν τον ίδιο και τη σύζυγό του, πρώην ηθοποιό ταινιών ενηλίκων Ιλόνα Στάλερ. Ο κόσμος της τέχνης διχάστηκε ως προς το έργο του καλλιτέχνη. Μερικοί αναγνωρίζουν την τέχνη του ως σημαντική και πρωτοποριακή ενώ άλλοι την απορρίπτουν ολοκληρωτικά. Συνήθως τα έργα του χαρακτηρίζονται από όσους τα κατακρίνουν, ως κιτς. Ο ίδιος πάντως έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν υπάρχουν κρυμμένα νοήματα και βαθυστόχαστες κριτικές πίσω από τα έργα του.